viernes, 19 de noviembre de 2010

¿Que son los GRP´s?

La eterna pregunta y la siempre confusa respuesta para la definición de GRP´s.
Los GRP's (Gross Rating Points en su versión extendida) miden la presión publicitaria de una campaña. Según Marketing Directo, es la suma, en bruto, de la audiencia conseguida por un plan de medios en un periodo de tiempo y un target determinados, sin tener en cuenta duplicaciones de audiencia.
Es un ratio resultante de multiplicar frecuencia por cobertura.

frecuencia x cobertura = GRP´s

Estas tres magnitudes se calculan sobre el público objetivo de la campaña publicitaria analizada, nunca sobre el total de la población.
A medida que se eleve el número de GRP´s conseguido con un presupuesto, más optimización se hace del mismo. No hay un número exacto sobre cuál es la cantidad mínima necesaria de GRP´s para una campaña efectiva, para ello hay que analizar los objetivos de la campaña, la notoriedad de la campaña en cuestión, el nivel de presión publicitaria en los medios y el nivel de presión que está ejerciendo la competencia.

Una campaña de un refresco bajo en calorías dirigido a mujeres entre 25 y 35 años de clase media-alta o alta. Target: 100.000 personas. Se lanza una campaña de 150 spots en TV. Al principio de las emisiones se impacta en público nuevo, pero a medida que se va repitiendo el mensaje, aparecen duplicaciones, es decir, se impacta varias veces sobre la misma persona. Cuando termina la campaña, la mayoría del público objetivo habrá visto el anuncio (o debería ser así), digamos que un 90% del target ha visto al menos una vez el anuncio. Eso sería la cobertura (90%). Cada persona de nuestro target ha visto una media de 9 veces el anuncio (frecuencia). 90x9=810 Grp´s

Enlaces interesantes:
¿Como se compra publicidad en televisión?
Otras Métricas en Internet: El famoso GRP en Display Digital

La gran mentira del prime time

martes, 9 de noviembre de 2010

De todo o que lin esta semana en internet...

Mellor é dicir que de todo o que lin a semana pasada, quero deixar aquí anotadas estas lecturas:

1. Definiendo los objetivos de la publicidad. Sergio Monge analiza os obxectivos da mensaxe publicitaria ou persuasiva.
2. I spread your idea because... items que axudan a que unha idea/marca/mensaxe se difunda e se faga viral.
3. Los 7 errores más comunes de marketing en las redes sociales. Para ir aprendendo sobre o tema...
4. Gracias por joder la profesión. Reflexión crítica sobre a situación das axencias de publicidade, pero que pode ser aplicable a todo o campo da comunicación e tamén á situación laboral dos profesionais que traballamos nel.

viernes, 5 de noviembre de 2010

La publicidad en Spotify



Seis meses después de que Spotify empezara a permitir los registros sin invitación y tan solo dos años después de su llegada a España, supera ya los 2.5 millones de usuarios. La concentración de la mayor parte de los usuarios entre los 18-35 años, unos 700.000 logins al día, y 125 minutos de escucha media diaria, hacen que este sea un soporte a tener en cuenta para completar planes de medios o para alcanzar públicos muy específicos. Después de su actualización que permite conectarse con Facebook, este programa tiene ya una vertiente de red social que seguro ampliará el número de usuarios en los próximos meses.
La corta trayectoria del soporte hace que los formatos publicitarios que ofrece estén en pleno desarrollo y seguramente en los próximos meses veremos como cambia o aumenta esta oferta. A día de hoy, resumiendo, podemos encontrar formatos de display y cuñas. Estos anuncios se pueden segmentar según sexo, edad, área geográfica, horario de emisión y género musical (este último en pruebas).
En sus versiones de pago no tiene publicidad, pero en su versión free, no es un soporte que esté saturado con mensajes continuos, sino que mantiene el equilibrio con un máximo de 5-6 minutos de publicidad cada hora. Si al principio, la mayor parte de los soportes publicitarios estaban dedicados a la autopromoción, parece que últimamente grandes anunciantes han puesto sus ojos sobre este soporte (Samsung, San Miguel , Seat Ibiza , Opel Corsa, o anunciantes de partidos políticos.
No hay bloques publicitarios, sino que la publicidad se emite “en exclusiva” y (salvo con programas específicos y con una eficacia muy cuestionada),  es imposible para el usuario no escucharla. No se puede saltar la cuña como si fuera una canción y si bajas el volumen la cuña se pausa para continuar al subir el volumen de nuevo. En definitiva, es más cómodo y rápido para el usuario escuchar la publicidad que evitarla.
Como en todos los soportes hay anunciantes con mayor o menor fortuna en sus creatividades, pero los que han apostado por creatividades ad-hoc y relacionadas con la música, consiguen una gran notoriedad (cuñas+banners clickables, patrocinios musicales…).
En mi opinión es una herramienta con un gran potencial para marcas con un posicionamiento en el territorio de la música y que buscan impactar a públicos jóvenes. Pero desde mi punto de vista, le falta desarrollar formatos de publicidad más integrados con el contenido o específicos del soporte. Tal vez esta integración pase por la segmentación en base a género musical en la que están trabajando. Incluso ir un punto más allá, como los anuncios contextuales de Google. Poder segmentar por el tipo de música que se escucha, pero también por un grupo o artista en concreto. Si estás escuchando Shakira y Seat Ibiza es el patrocinador de la gira en España, probablementela marca estaría muy interesada en pagar por llegar directamente a la gente que escucha Shakira, al mismo tiempo que sería una publicidad más relevante para el usuario que está escuchando Shakira y se evitaría impactar en un usuario al que no le interesa ese tipo de música.
Otro punto a mejorar es vender “branded playlist” en las que la única publicidad sea la de la marca anunciante. Ahora mismo, en una lista creada para una campaña de ING pueden aparecer cuñas de cualquier marca, (incluso de iBanesto).

miércoles, 3 de noviembre de 2010

Retomando o blog (terceiro intento)

Despois de intentar retomar o blog unha e dúas veces sen éxito, ahora apeteceme volver a escribir... Esto de ter un blog é fácil, o difícil é mantelo actualizado e para eso fan falta tempo e ganas.
Hai momentos nos que che apetece escribir, pero a rutina diaria impídecho. Eu de verdade admiro a todos os que sendo xente que non vive do seu blog e que non lle saca proveito económico, tiveron a constancia de mantelos actualizados desde fai anos. Eu podería poñer mil excusas... pero a maior parte das veces (ou eso me pasaba a min últimamente) cando estás unha media de 8-9 horas diarias diante dun ordenador e dun teclado, unha non está motivada para volver a sentarse diante da pantalla ao chegar á casa.
Pero eu teño este blog e a verdade e que non me apetece deixalo definitivamente. Por eso, despois de considerar varias opcións, decidínme a darlle un novo empuxón, unha última oportunidade. :hipertextuandome: naceu como un blog onde quería ir deixando notas que me resultaran interesantes cando estaba traballando no DEA. Ahora que xa o rematei, creo que tiña abandonado o blog porque formaba parte dun camiño recorrido e xa esgotado.
Neste terceiro intento, quero volver a empezar. Cambiei a estrutura e quero curiosear en máis temas, non sólo en comunicación política. Ahora quero plasmar todo aquelo que me axude a entender mellor a profesión á que me dedico, quero escribir sobre todo aquelo que me resulte interesante relacionado coa comunicación, o marketing, a publicidade... volver a empezar... espero polo menos darlle un impulso durante uns meses e que non quede solo nunha intención...